Psy pomeranian nie są trudne w szkoleniu, a ze względu na swoje rozmiary, posiadają opinie pupili uniwersalnych. Mogą być równie bystre co foksterier krótkowłosy, jednak nie posiadają instynktu łowieckiego. Małe psy będą przyjaciółmi dla całej rodziny, ale należy uważać na kontakty z małymi dziećmi.
Psy tej rasy zdobyły swoją dużą popularność nie tylko dzięki ich przywiązaniu i wierności, ale również świetnym predyspozycjom do pracy w służbach ratowniczych oraz policji. Często pracujące jako psy obronne, pośród właścicieli są coraz bardziej popularne jako psy domowe. Rasa bardzo rozpowszechniona zarówno w Polsce jak i na świecie. Owczarek niemiecki to pies pełen energii, żywiołowy. Szybko się uczy i jest posłuszny swemu opiekunowi, a do tego jest inteligentny i lojalny. Lubi dużo ruchu i zajęcia, zatem właściciel powinien być w stanie codziennie dostarczyć mu odpowiednią dawkę ruchu, nie tylko w formie spacerów. Źle wychowywane i nie socjalizowane z innymi psy tej rasy bywają lękliwe i histeryczne, co może znaleźć swe ujście w agresji. Opiekuńczy i tolerancyjny wobec dzieci, ostrożny i nieufny wobec obcych, bez oznak agresji. Akceptuje inne psy i zwierzęta. Owczarek niemiecki – charakterystyka rasy Należy do rasy psów z grupy psów pasterskich. Zalicza się go do psów obronnych. Nazewnictwo: Deutscher Schäferhund, Alsatian, German Shepherd. Kraj pochodzenia: Niemcy. Masa ciała dorosłego psa: 30 do 40 kg (pies), 22 do 32 kg (suka). Wzrost w kłębie: 60 – 65 cm (pies), 55 – 60 cm (suka). Przeciętna długość życia to od ok. 12 do 15 lat. Najczęściej występujące schorzenia: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, krzywizna, przerost gruczołu krokowego, młodzieńcze zapalenie kości (enostoza), nowotwory, skręt żołądka (średnie ryzyko wystąpienia), gnilec oraz zmiany alergiczne. Wielu schorzeń układu ruchu przysporzył rasie jej typ wystawowy, gdzie kosztem zdrowia rasy dążono do jej założonego idealnego wzorca wyglądu. Owczarek niemiecki – rodzaje umaszczenia (włosa) i ubarwienia Można wyróżnić trzy rodzaje sierści owczarków niemieckich: długa, krótka oraz szorstka. Obecnie akceptowana jest jedynie sierść szorstka. Można również wyróżnić trzy rodzaje ubarwienia: bi-color (użytkowy i wystawowy), panda oraz o umaszczeniu wątrobianym. Owczarek niemiecki – wzorzec dla nowych ras Owczarek niemiecki był wzorcem dla tworzenia nowych ras, i tak dzięki jego udziałowi powstały: Owczarek Shiloh – większy i silniejszy od swego protoplasty, o wysokiej inteligencji Wilczak Saarlosa – krzyżówka owczarka niemieckiego z wilkiem euroazjatyckim Wilczak czechosłowacki – krzyżówka owczarka niemieckiego z wilkiem europejskim Owczarek niemiecki – wzorzec rasy Wzorzec FCI nr 166, ważny od 5 maja 1994 roku Data publikacji wzorca oryginalnego: 30 sierpnia 1991 roku Pochodzenie: Niemcy Klasyfikacja FCI: Grupa I (psy owczarskie i pasterskie), Sekcja I (owczarki) WRAŻENIE OGÓLNE Owczarek niemiecki jest psem nieco ponad średniej miary; wzrost w kłębie 60-65 cm dla psa i 55-60 cm dla suki; waga kg dla psa i 22-32 kg dla suki. Cechuje go nieco wydłużone ciało, silne i dobrze umięśnione, żywe usposobienie (wszędzie go “pełno”) i wyostrzone zmysły. Dzięki właściwemu stosunkowi wysokości do długości tułowia oraz dobremu ustawieniu i ukątowaniu kończyn ma łatwość znacznego wyrzutu nóg do przodu w kłusie i jest przy tym bardzo wytrzymały. Charakterystyczne cechy płci powinne być bardzo wyraźne. Jest bystry, czujny, przywiązany do swojego opiekuna, nieufny wobec obcych i cięty. Nie może być jednak zaciekle agresywny. A także powinien być skłonny do uległości, umieć łatwo dostosować się do każdej sytuacji, chętnie wykonywać przeznaczone dlań zadanie, oraz wykazywać śmiałość i wytrwałość w obronie swojego przewodnika i jego majątku. GŁOWA Powinna być proporcjonalna w stosunku do tułowia (długość ok. 40% wysokości w kłębie); nie za ciężka, w całości sucha, a między uszami w miarę szeroka. Długość mózgoczaszki równa się ok. 50% całej długości głowy. Czaszka oglądana z góry stopniowo i równomiernie zwęża się , poczynając od uszu aż ku czubkowi nosa. Kufa, czyli pysk, mocna. długa i sucha; grzbiet nosa prosty, o linii prawie równoległej do przedłużonej linii czoła. Policzki lekko zaokrąglone, ale nie wystające. Szczęka i żuchwa silnie rozwinięte. Wargi suche, dobrze przylegające. Uzębienie bardzo silne, zdrowe, pełne (42 zęby: 20 w szczęce i 22 w żuchwie). Zgryz nożycowy z dobrze przylegającymi do siebie siekaczami szczęki i żuchwy. Między zębami nie powinno być większych odstępów. Uścisk powstały między szczękami może wynosić nawet około tony na centymetr kwadratowy. Oczy średniej wielkości, w kształcie migdału, osadzone lekko skośnie, nie wyłupiaste , o barwie dostosowanej do umaszczenia. Spojrzenie żywe, spokojne, świadczące o pojętności. Uszy średniej wielkości, wysoko osadzone, u nasady szerokie. stojące, zwężające się w ostry wierzchołek , z małżowiną skierowaną ku przodowi. Ucho załamujące się – jak u owczarka szkockiego – jest spotykane, lecz jest wadliwe. Szczenięta do 4 miesiąca, a nawet i do 6 miesięcy mają uszy zwisające lub stulone do wewnątrz. Wiele psów podczas ruchu lub spoczynku w postawie leżącej kładzie uszy na szyi, co nie jest jednakże wadą. SZYJA Silnie umięśniona, średnio długa, bez podgardla i luźnej skóry; w podnieceniu podniesiona , poza tym noszona prawie poziomo. TUŁÓW Długość tułowia powinna wynosić wysokości psa w kłębie. Psy o kwadratowym formacie sylwetki (jak u owczarka belgijskiego) nie są pożądane. Kłąb długi, wyraźnie wzniesiony i łagodnie przechodzący w linię grzbietu. Klatka piersiowa głęboka (około 45-48% wysokości w kłębie), długa, sięgająca daleko do tyłu, z wyraźnym przedpiersiem lecz nie za szeroka. Żebra długie, ale nie beczkowato wygięte ani płaskie. Grzbiet prosty i silnie rozwinięty, na odcinku od kłębu do krzyża niezbyt długi. Brzuch podciągnięty. Lędźwie krótkie, szerokie i silne; zad długi, lekko opadający. KOŃCZYNY Kończyny przednie: łopatki długie, ukośnie ustawione, płasko przylegające, dobrze umięśnione, nie wysunięte ku przodowi. Przedramię oglądane ze wszystkich stron proste. Nadgarstki niezbyt strome. Łapa – śródręcze lekko odstawione ( palce krótkie, wypukłe. Ścisłe zwarte w piąstkę, opuszki twarde, ale nie szorstkie; pazury krótkie, mocne i pazury, nieraz nawet podwójne, występują na tylnych kończynach dość często. Nie stanowią wady, ale nie są pożądane; powodują szerokie rozstawienie nóg i mogą być przyczyną okaleczenia. Kończyny tylne: uda szerokie, silnie umięśnione, dość długie, ukośnie ustawione do podudzia. Staw skokowy silny. Kąt w stanie kolanowym około 120 stopni. OGON Puszysty, sięga do stawu skokowego, czasami tylko przy końcu odgięty na bok. W odprężeniu opada lekko wygięty, zaś w podnieceniu i w ruchu bardziej wygięty i noszony wyżej, lecz nie ponad linię poziomą. Przycinanie ogona jest niedopuszczalne. SZATA Sierść podwójna z podszerstkiem. Włos okrywowy możliwie gęsty, prosty i twardy, i mocno przylegający. Głowę, przednią stronę nóg, łapy i palce, pokrywa krótka sierść, zaś szyję dłuższa i bardziej gęsta. Na tylnej stronie nóg przednich i tylnych sierść jest dłuższa. Na pośladkach dłuższe włosy tworzą umiarkowane “portki”. Maść. Czarna, żelazista, popielata, czerwonożółta, czerwonobrązowa z siodłem; jednolita, bądź z regularnymi czerwonobrązowymi do białoszarych oznakami, żółta z czarnym siodłem. Maść szczeniaka można ustalić ostatecznie dopiero po zmianie okrywy pierwotnej na wtórną, po zakończeniu porostu włosów pokrywowych. Owczarek niemiecki – wady WADY POWAŻNE wszelkie braki obniżające przydatność użytkową wady uszu: osadzenie poziome lub zbyt niskie, obwisłe, stojące ale zbyt miękkie poważne wady pigmentacji obniżona ogólna wytrzymałość wady uzębienia: wszelkie odchylenia od zgryzu nożycowego albo formuły dentystycznej WADY ELIMINUJĄCE słaby charakter, agresywność lub niezrównoważenie z dysplazją stawu biodrowego nieprawidłowo ukształtowany ogon lub uszy wady uzębienia takie jak: brak jednego zęba P3, brak kła, zęba P4, zęba M1 lub M2; brak w sumie 3 lub więcej zębów wada zgryzu: tyłozgryz powyżej 2 mm, przodozgryz, zgryz cęgowy (siekacze na styk) przekroczenie o ponad 1 cm górnej lub dolnej granicy wzrostu albinizm białe umaszczenie (nawet przy ciemnych oczach i pazurach) podwójna długa sierść (tzw.”kosmata” – włos okrywowy długi, miękki, źle przylegający, z podszerstkiem, tworzący kosmyki na uszach, frędzle na łokciach, obfite “portki” i obfite owłosienie ogona z piórem na spodniej stronie) sierść długa (włos długi i miękki, bez podszerstka, zazwyczaj tworzący na grzbiecie przedziałek, frędzle na uszach, kończynach i ogonie) Zobacz inne rasy psów: Owczarek szkocki collie, Owczarek belgijski malinois, Owczarek belgijski groenendael, Bokser, Yorkshire terrier, Airedale terier, Dalmatyńczyk, Wyżeł niemiecki krótkowłosy, Curly coated retriever, Flat coated retriever, Golden retriever, Labrador retriever, zobacz inne rasy psów. Zobacz też: Najinteligentniejsze rasy psów [RANKING] Popularne w Polsce rasy psów Rasy psów [SPIS] Prawa autorskie. Artykuł stanowi własność serwisu i jest chroniony prawami autorskimi. Dozwolone jest udostępnianie bezpośredniego odnośnika do niniejszego artykułu w mediach społecznościowych oraz na stronach internetowych. Kopiowanie, wykorzystywanie artykułu w całości lub części bez pisemnej zgody właściciela serwisu jest zabronione i może być ścigane prawnie. Zdjęcie główne: Zdjęcia w artykule: Piesek Boo zdobył popularność w Internecie m.in. dzięki swoim niewielkim rozmiarom oraz charakterystycznie przystrzyżonej sierści. Skradł on serca milionów ludzi na świecie i rozsławił swoją rasę. Boo przyszedł na świat 16 marca 2006 roku. Odszedł za tęczowy most 18 stycznia 2018 r. Wielu internautów do tej pory zadaje sobie pytanie – jaka to rasa? Odpowiadamy!
Tak to owczarek niemiecki! Oto dlaczego świat zakochał się w tym pięknym psie! Historia rasy owczarek niemiecki Za twórcę rasy uważa się kapitana Maxa von Stephanitza. On to miał rzekomo dostrzec potrzebę stworzenia psa, który nie tylko nadawałby się do wypasania owiec, ale był również świetnym psem obronnym. Skupił się on więc na cechach takich jak: inteligencja, lojalność, wytrzymałość i łatwość w poddawaniu się tresurze. Bazą do wyhodowania wymarzonej rasy psów stały się niemieckie psy pasterskie. W latach 90. XIX wieku założono związek, który miał propagować i nadzorować hodowlę powstającej rasy. W roku 1899 stworzony został wzorzec oraz system rejestracyjny rasy, a także szczegółowe regulacje dotyczące sposobu hodowli. Historia owczarka niemieckiego liczy więc sobie już ponad 100 lat. Temperament i charakter owczarka niemieckiego Pierwsze ogólne wrażenie, jakie odnosi się spoglądając na owczarka niemieckiego jest takie, że pies ten jest zwierzęciem silnym, stanowczym i bardzo żywotnym. Te cechy znajdują potwierdzenie przy bliższym poznaniu. Osobnik tej rasy jest bardzo pewny siebie, odważny, wręcz nieustraszony. Gotów bronić swego pana za wszelką cenę. Nie powinien być zaś bojaźliwy i nerwowy. Odznaczać się powinien silnym charakterem z jednoczesną uległością i posłuszeństwem wobec właściciela. Tym, co wyróżnia owczarki spośród innych ras, jest z pewnością ich wierność i oddanie w stosunku do ich pana i jego rodziny. W stosunku do obcych pies zwykle zachowuje dystans, niełatwo nawiązuje nowe przyjaźnie, ale nie znaczy to, że jest samotnikiem. Wręcz przeciwnie – potrzebuje jak najczęstszego kontaktu z ludźmi, zwłaszcza z właścicielem. Świetnie też czuje się w obecności innych zwierząt, najlepiej zaś – w towarzystwie innych owczarków niemieckich. Pozostawiany na długo samemu sobie, pies tej rasy staje się nerwowy i agresywny. Charakterystyczna dla osobników tej rasy jest ich nieprzeciętna inteligencja, która w połączeniu z entuzjastycznym podejściem do nauki czyni z owczarka idealnego psa policyjnego, wojskowego, ale również przewodnika niewidomych i opiekuna dla osób starszych i chorych. Pies pracujący z ludźmi czerpie ze swych zajęć wiele satysfakcji, jako że jego charakter nakazuje mu poszukiwania nowych wyzwań, których te psie „zawody” z pewnością mu dostarczają. Pielęgnacja i zdrowie owczarka niemieckiego Owczarek nie jest psem wymagającym, jeśli chodzi o pielęgnację. Dobrze karmiony nie ma kłopotów z sierścią, skórą czy zębami. Linieje zwykle dwa razy do roku i wtedy wymaga codziennego szczotkowania, najlepiej zgrzebłem o długich zębach. Owczarki nie wymagają częstych kąpieli, zwłaszcza, że same chętnie zażywają ich w stawach czy morzu, jeśli tylko mają okazję. Jest za to kilka problemów zdrowotnych, z którymi owczarki niemieckie często się borykają. Dlatego sprawdzajmy regularnie stan ich uzębienia oraz czystość uszu. Jeśli psa trzymamy w domu, konieczne będzie też przycinanie pazurów. Z pewnością nie zaszkodzą też wizyty w lecznicy weterynaryjnej, zwłaszcza w przypadku psów starszych. Pomoże nam to zapobiec częstym u osobników tej rasy problemom ze stawami. Prawidłowo pielęgnowany i dobrze tresowany owczarek niemiecki, jeśli tylko otoczymy go miłością i uczynimy z niego swojego najlepszego przyjaciela i członka rodziny, będzie dla nas psem, o którym zawsze marzyliśmy. Ciepłym i radosnym kompanem do zabawy i wiernym obrońcą, czujnym i zawsze gotowym do walki w obronie swojego pana. Polecamy:Encyklopedia ras psówCzy psy z włosami naprawdę nie uczulają? Znamy odpowiedź!On nigdy nie będzie psem kanapowym. Może ci nawet zdemolować mieszkanie!
Owczarek niemiecki długowłosy PIES, owczarki FCI. 3000, 00 zł. Prywatny sprzedawca. OGŁOSZENIE z Allegro Lokalnie.
Nasza Hodowla Owczarków Niemieckich Długowłosych (należąca : Związek Kynologiczny w Polsce) oferuje do sprzedaży szczenięta z Miotu nr IV - zapowiedź miotu ( szczeniąt - SEGESTA Waldrudel von der Negra - bardzo duża, mocna i grubokoścista, pięknie wybarwiona suka, posiada silny i mocny charakter, córka Zw. Świata, Europy, 2 x Interchampiona itd. Piotra von der Zenteiche (Hoggara) oraz Championa Węgier (Ch. HU.) LAMII Boss i Bursztyn. Ojciec szczeniąt - RON WILLIAM von der Zenteiche – Bardzo duży i mocny samiec, dający piękne, duże i mocne szczenięta. Jest pięknie wykolorowany (czerń z ciemno - mahoniowym podpalaniem). RON posiada wnioski na Championa Polski. Jest perfekcyjnie wyszkolony (II stopień obrony).Więcej zdjęć hodowli, zapraszamy na stronę internetową wymienioną na dole niniejszego naszych szczeniąt są odważni i mocni psychicznie, wolni od dysplazji stawów biodrowych i łokciowych, nadające się na psy obronne, a zarazem jako członek rodziny, bezgranicznie kochających swoich z rodowodem najstarszej organizacji światowej: Związek Kynologiczny w Polsce (ZKwP-FCI).Cena dotyczy przedstawiają :a) Dziadka szczeniąt - Zw. Świata oraz szczeniaka w wieku 7 tyg. zdjęcie nr 12 - HURAGAN i LESSIE - rodzeństwo Szczenięta z miotów : Tel. +48... pokaż numer E- MAIL: boss_bursztyn@ internetowa :
Oto lista najładniejszych ras psów na świecie. Zobacz TOP 10 przepięknych psów 28.11.2023. Natalia Dec. Posted: 28 listopada 2023 | Last updated: 28 listopada 2023 Owczarek niemiecki
Spis treści1 Owczarek niemiecki pielęgnacja – jak dbać?2 Owczarek niemiecki tresura – jak wytresować?3 Owczarek niemiecki wychowanie – jak wychować?4 Owczarek niemiecki żywienie – jak karmić?5 Najczęściej zadawane pytaniaOwczarek niemiecki (owczarek alzacki) sklasyfikowany jest w I grupie FCI (psy pasterskie i zaganiające). Został wyhodowany w pełni świadomie, celem pasterstwa i ochrony stad owiec. Jego wszechstronność, użytkowość, inteligencja i atletyczna sylwetka zostały szczegółowo opisane we wzorcu rasy, który stworzono pod koniec XIX nazywane wilczurami psy, poza wyglądem – nie mają żadnego związku z genotypem wilka. Prace hodowlane, które zapoczątkowano na przełomie XIX i XX wieku miały na celu doskonalić umiejętności obronne i stróżujące owczarek niemiecki traktowany jest jako genialny pies pracujący. Mimo małej podatności na szkolenia, psy tej rasy widywane są na zajęciach zdecydowanie najczęściej. Wynika to z faktu, iż jego cechy idealnie nadają się do roli stróża i umięśnione psy charakteryzuje specyficzne umaszczenie: czarne z podpaleniem czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Owczarki niemickie mają spiczaste, stojące uszy, a ich głowa jest wąska i posiada bardzo mocne szczęki. Ogon noszą w sposób szablasty (unoszą go tylko w czasie pobudzenia). Ich umięśnione ciało może być pokryte krótkim, bądź długim włosem. Odmiana krótkowłosa posiada gęste włosy okrywowe, twarde i przylegające. Nieco bardziej obficie owłosiona jest szyja oraz łapy (powyżej nadgarstków) i uda (tworzy portki). Z kolei odmiana długowłosa charakteryzuje się miękkimi, nieprzylegającymi włosami na niemal całym ciele. Tylko na głowie, wewnątrz uszu i z przodu łap posiada krótkie niemiecki krótkowłosyOwczarek niemiecki długowłosyOwczarek niemiecki pielęgnacja – jak dbać?Owczarek niemiecki jest psem, którego pielęgnacja nie jest ani wymagająca, ani czasochłonna. Najwięcej uwagi poświęca się sierści (szczególnie grupie psów długowłosych). Należy wyczesywać psa minimum raz w tygodniu, w przeciwnym kierunku ułożeniu niemieckie mają bardzo wrażliwą skórę w okolicach oczu, dlatego też usuwanie zanieczyszczeń (w tym także tzw. „śpiochów”) powinno być realizowane niezwłocznie, aby nie dopuścić do odparzeń. Oczy należy przemywać destylowaną wodą lub naparem z czarnej owczarka niemieckiego powinny podlegać naszej kontroli. Zbyt duża ilość woskowiny nie jest wskazana. Należy usuwać ją wacikiem nawilżonym specjalnym preparatem do pielęgnacji uszu. Najczęściej występującymi przyczynami podrażnień są bakterie, roztocza i grzyby. Pies informuje nas o nich – potrząsając głową i drapiąc się po uszach. Występować również może zaczerwienienie i się również pielęgnację zębów psa tej rasy, gdyż powstawanie kamienia nazębnego jest bardzo powszechne. Poza nieprzyjemnym zapachem z pyska czworonoga, może skutkować powstaniem stanu zapalnego nie tylko dziąseł, ale i całej jamy ustnej. Szczotkowanie należy realizować przy wykorzystaniu specjalnej pasty do zębów. Z kolei usuwanie kamienia nazębnego możliwe jest w gabinetach weterynaryjnych, a od niedawna także na własną rękę – przy wykorzystaniu środków dostępnych w sklepach – podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, któremu należy poddawać psa regularnie jest oczywiście kąpiel. Nie ma zasady, co do częstotliwości tego zabiegu. Istotnie – znacznie częściej należy kąpać psy niemiecki tresura – jak wytresować?Owczarki niemieckie to psy, które zostały stworzone z myślą o pracy. Dlatego też, ich szkolenie jest niemalże koniecznością. Należy rozpoczynać je w wieku szczenięcym (2-3 miesiąc), gdyż wówczas podatność na szkolenie jest psa powinna być oparta o kilka podstawowych zasad:brak jakichkolwiek kar cielesnychwykorzystywanie różnorodnych nagród (pochwała, jedzenie, masaż)pies musi zapracować na nagrodęnie oczekuj natychmiastowych rezultatówOwczarek niemiecki wychowanie – jak wychować?Socjalizację psa należy realizować w wieku szczenięcym. Powinna być rozciągnięta w czasie i prowadzona bezustannie (codziennie). Oswajanie z dźwiękami, zachowaniami, innymi zwierzętami i ludźmi najlepiej przeprowadzać w formie zabawy i rozrywki. Odwagę psa wypracowuje się w pierwszych miesiącach jego ilość energii, którą posiadają psy tej rasy powinna być wykorzystywana do maksimum. Owczarki niemieckie uwielbiają bowiem zmęczenie, a ich skłonność do zabawy określana jest jako „bardzo duża”.Owczarek niemiecki żywienie – jak karmić?Zapotrzebowanie pokarmowe u owczarków niemieckich różni się w zależności od wieku, kondycji, wykonywanej pracy oraz pory roku. Bardzo wrażliwe żołądki i skłonność do zaburzeń pracy trzustki sprawiają, że jedzenie nie może być zbyt wzrost w okresie szczenięcym wymaga odpowiedniej diety i bogactwa mineralnego (szczególnie wapń oraz witaminy: A,D3,E,B1,B2,B6,B12). Brak obecności wymienionych witamin i minerałów w diecie może skutkować schorzeniami kostnymi. Pies musi mieć stały dostęp do wody i nie być poddawany ruchowi bezpośrednio po niemieckie można karmić następującymi produktami: kaszami, makaronami, warzywami, owocami, surowym i gotowanym mięsem, podrobami, rybami, jajami i kośćmi. Ponadto, w wieku szczenięcym należy podawać psu mleko (dorosłe psy mogą nie trawić laktozy).Psy można również karmić gotowymi suchymi karmami. Oczywiście, należy wybierać te najwyższej jakości, których wartości odżywcze są zbilansowane, a bogactwo witaminowe i mineralne dostosowane do tej rasy. Szerokim łukiem należy omijać wszelkiego rodzaju karmy marketowe, nasiona roślin strączkowych, posiłków zawierających dużą ilość cukru oraz cebuli i zadawane pytaniaIle waży owczarek niemiecki?Waga dojrzałego owczarka niemieckiego wynosi od 25 do 35 kg w przypadku suki i od 30 do 40 kg w przypadku owczarek niemiecki jest agresywny?Owczarek niemiecki nie ma wrodzonej agresji. Nieodpowiednia socjalizacja i postępowanie może jednak spowodować, że pies stanie się nieufny i owczarek niemiecki chodzi w ciąży?Długość ciąży waha się od 54 do 72 owczarek niemiecki stawia uszy?Zazwyczaj uszy owczarka niemieckiego powinny stanąć do 7-8 miesiąca życia. Czas ten uwarunkowany jest jednak przez genetykę: sztywność, grubość, a także osadzenie owczarek niemiecki osiąga dojrzałość płciową?Owczarki niemieckie zdolność do rozrodu osiągają w wieku 7-12 owczarek niemiecki zmienia zęby?Wymiana zębów rozpoczyna się w wieku 3 miesięcy. Pełne uzębienie stałe zazwyczaj pojawia się do 8 miesiąca kogo owczarek niemiecki?Pies ten polecany jest dla osób stanowczych i konsekwentnych, aktywnych i doświadczonych. Owczarki niemieckie wymagają bardzo dużej ilości ćwiczeń, dlatego też właściciele tych czworonogów powinni mieć sporo wolnego czasu.

Quasi nie jest jedynym takim czworonogiem. Jak napisaliśmy wyżej, na świecie jest ich 14. Owczarek niemiecki przeszedł w klinice kilka zabiegów, m.in. został wykastrowany czy oczyszczono mu ranę na szyi. Trafił do schroniska, jednak jego wygląd nie był przeszkodą, pies został adoptowany. Jak czytamy na Facebooku, zwierzę ma się

Owczarek niemiecki jest rasą chyba najliczniej hodowaną na świecie - tylko w samych Niemczech rocznie hoduje się ich około Swoją wielką popularność zawdzięcza niebywałej inteligencji, odpornej i elastycznej psychice, odwadze, wytrzymałości i wytrwałości. Czyli dzięki temu, iż jest on taki jaki jest, a nie inny. Od prawie 100 lat - owczarek niemiecki jest stosunkowo młodą rasą - hodowcy zrzeszeni w WUSV starają się uzyskać psa, który stałby się urzeczywistnieniem wizji Maxa Von Stephanitza - założyciela rasy. A w jego wyobraźni owczarek był "wszechstronnym psem użytkowym". Te trzy słowa na lata ustawiły bardzo wysoko poprzeczkę dla hodowców. Każda kość, każdy mięsień, każde ścięgno w ciele owczarka niemieckiego mają tylko jeden cel - uzyskanie maksymalnej wydajności w pracy. Tak więc, czy na pewno jest wszystko jedno jak on wygląda? Aby dokładniej przekonać się dlaczego owczarek niemiecki powinien być hodowany ściśle według założeń obowiązującego standardu, przyjrzyjmy się mu bliżej - podobnie jak to się robi na wystawach. Pierwszą rzeczą, na którą zwrócimy uwagę to wzrost psa. Owczarek jest psem średniej wielkości o lekko wydłużonym ciele, albowiem tylko taka budowa ciała umożliwia owczarkowi bardzo wydajny i ekonomiczny kłus (rodzaj biegu) na długich odcinkach. Zdrowy owczarek niemiecki jest wstanie przebiec dystans 20 km z prędkością od 12 do 18 km/h (taki właśnie jest wymóg próby wytrzymałości egzaminu AD niemieckiej licencji hodowlanej - Körung), a nierzadko potrafi kłusować na krótkim dystansie (około 1-2 km) z prędkością do 30 km/h. Psy za krótke, wręcz kwadratowe bardzo słabo kłusują i mają skłonność do przechodzenia w galop (już przy prędkości 10 km/h) lub wielbłądziego chodu. Mogą być szybkie i zwinne, ale wyłącznie na krótkim dystansie. Podobnie jest gdy są zbyt wydłużone - wtedy, na skutek osłabionych, a tym samym niezbyt mocnych wiązadeł grzbietu, oraz braku możliwości efektywnego przeniesienia akcji tylnych nóg ku przodowi, są jeszcze mniej wydajne niż kwadratowe. W przypadku gdy, gdy pies jest za duży, to przy harmonijnej budowie ciała, staje się za ciężki, a w konsekwencji - mało zwrotny i powolny. Natomiast zbyt duży, ale lekki pies, ma słabo zwarty kościec, umiarkowanie rozwiniętą klatkę piersiową, co odbija się na jego wytrzymałości. Z kolei gdy mamy przed sobą zbyt małego psa, to przy harmonijnej budowie ciała, będzie on zbyt słaby: otrzymamy samca wyglądającego jak suka; natomiast taka suka nie będzie nadawała się na matkę przyszłych championów. Jeżeli zaś mały pies będzie za ciężki, to ucierpi na tym prędkość jego kłusu. Następnie przypatrzmy i dotknijmy sierści - powinna być nieco twarda, sucha z prostymi, przylegającymi do ciała ostrymi włosami i z podszerstkiem. Mogłoby się wydawać, iż rodzaj i struktura włosa służy jedynie pięknu i nie odgrywa żadnej roli w użytkowości psa. Nic bardziej mylnego. Sierść dla psa jest niczym kurtka dla człowieka, musi byc ciepła w chłodne dni i jednocześnie wystarczająco przewiewna podczas upału. Długi włos łatwo skręca się w supełki i wymaga dużego nakładu pracy i czasu do utrzymania. Nie wspominając już jak wygląda taka sierść, gdy pies się ubrudzi. Natomiast krótki włos naraża psa na zmiany temperatury i jest on bardziej wrażliwy na zmiany pogodowe. Podobnie ma się sprawa z pigmentem - ciemnymi, nasyconymi kolorami. Tu też mogłoby się wydawać, że to kwestia takiej a nie innej mody panującej wśród hodowców. Ale u zwierząt użytkowych rodzaj, a raczej odcień, pigmentu odgrywa bardzo ważną funkcję ochronną. Ciało o jasnej karnacji ma większą skłonność do zapadania na choroby skóry - uwarunkowane genetycznie czy też z powodu zanieczyszczenia środowiska. Przesuńmy teraz rękę w stronę głowy. Najpierw napotykamy szyję, która powinna być bardzo dobrze umięśniona, bez luźnej skóry i odchylona od linii poziomej o 45 stopni. Szyja nie może być ani zbyt długa (gdyż będzie za słaba) ani za krótka (gdyż ograniczy swobodę ruchu głowy, np. podczas tropienia). Następnie natykamy się na uszy, które nadają owczarkowi jego charakterystyczny wygląd. Małżowiny skierowane ku przodowi zachowują się niczym sonar rejestrujący wszystkie dźwięki napływające z otoczenia. Stojące uszy są także mniej podatne na wszelakie choroby i schorzenia niż te opadnięte. Ukształtowanie głowy owczarka jest bardzo ważne dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów w pracy. Jej górna część powinna być szeroka, a stosunek jej wielkości do części twarzowej winien wynosić 50:50%; i umożliwiać pewny i głęboki chwyt. Bardzo istotne są silne szczęki - górna i żuchwa - które stanowią umocowanie dla 42 zębów rozmieszczonych po łuku. Oddalmy się teraz trochę od naszego modela i kucnijmy, aby poprawić sobie perspektywę i móc lepiej przyjrzeć się sylwetce i budowie nóg. Linia kręgosłupa u owczarka niemieckiego powinna przebiegać bez przerwy czy załamania od szyi przez silny i dobrze rozwinięty kłąb, następnie przez nieznacznie opadające plecy do lekko pochylonego krzyża. Dobrze ukształtowany kłąb ma bardzo duże znacznie dla zwarcia reszty sylwetki; gdy jest on niewyrazisty lub płaski, powoduje znaczne osłabienie psa w trakcie ciężkiej pracy. Psy z nieprawidłowym kłębem zawodzą już w średnim wieku: źle skaczą i w ogóle tracą radość z pracy. To samo się tyczy psów ze zbyt stromym przodem, a tym samym z za mocno opadającym grzbietem. Grzbiet u owczarka musi być mocny i dostatecznie umięśniony, bowiem stanowi on most pomiędzy przodem a tyłem psa, i to na nim opiera się cały aparat ruchu. A jego muskulatura powinna być dobrze rozbudowana i wytrenowana. W przypadku długiego albo za długiego grzbietu ucierpi na tym wytrwałość, albowiem pies będzie miał utrudnione zachowanie równowagi i nadmiernie, a przez to zupełnie nieadekwatnie do potrzeb, obciąży przód. I w ten sposób dochodzimy do sedna sprawy, czyli krzyża (zwanego też zadem). To on odgrywa najważniejszą rolę w przebiegu całego ruchu niezależnie czy to będzie chód, kłus, galop czy tez skok. Prawidłowo umiejscowiony i ukształtowany krzyż umożliwia niewiarygodnie wydajne przenoszenie pracy tylnej partii ciała ku przodowi (przy biegu) lub ku górze (przy skoku). Kształt zadu u owczarka niemieckiego, wraz z ukątowanymi tylnymi nogami, stanowi najbardziej charakterystyczny wyróżnik rasy, a jednocześnie skłania do myślenia dlaczego jest taki, a nie inny, jak u większości ras. Prawidłowe położenie kości biodrowej - podstawy krzyża - powinno wynosić 45 stopni od linii poziomej kręgosłupa. Dlaczego tyle? Wystarczy wyobrazić sobie, że przychodzi nam pchać niesprawny samochód. Aby to zrobić najbardziej ekonomicznie musimy ustawić, i nieświadomie tak robimy, swoje ciało w ten sposób, aby utworzyć nim kąt właśnie 45 stopni; gdyż tylko w ten sposób uzyskamy największe przeniesienie naszej siły na pchany samochód. Ułożenie kości biodrowej jest zmniejszone przez kość krzyżową, muskulaturę i powłokę skórną o niemal połowę, tak więc idealne ułożenie całego zadu wynosi około 23 stopni. Linię kręgosłupa kończy ogon, składający się z 18-22 kręgów, który powinien sięgać minimum do stawu skokowego, jednak nie dalej niż do środka śródstopia. Już patrząc na szczeniaka zauważymy, że ogon przede wszystkim służy do utrzymania równowagi (i do machania...;-) ) Ponownie przenieśmy wzrok ku przodowi psa. Głównym zadaniem całego przedniego aparatu ruchowego jest uchwycenie i dalsze przeniesienie do przodu siły i ruchu otrzymanego, poprzez plecy (grzbiet), od tylnej partii ciała. Przednie nogi, odwrotnie niż tylne, nie są połączone z kręgosłupem poprzez jakikolwiek staw. Toteż bardzo ważne jest, aby rolę stawu odegrały prężne mięśnie, wiązadła i ścięgna. Warunkiem tego są: omówiony już wyraźny kłąb oraz odpowiednio długie i o właściwej proporcji kości łopatki i ramienia. Optymalny kąt między łopatką a kością ramienia wynosi 90 stopni, gdyż tylko takie ustawienie umożliwia wykonanie odpowiednio zamaszystego kroku. Z kościami ramienia poprzez staw łokciowy połączone są kości przedramienia, które powinny stać równolegle do siebie i być widoczne ze wszystkich stron. Ponieważ jedynie ułożone w ten sposób będą wstanie spełnić swoją funkcję przekazania sprężystości ruchu. Każde inne ich ustawienie powoduje wadliwe, nierównomierne przechwytywanie ciężaru ciała podczas ruchu. Podobnie ma się sprawa ze śródręczem. Gdy jest ono zbyt długie (ponad 1/3 długości przedramienia) i ustawione pod złym kątem (więcej niż 22 stopnie), znacznie zmniejsza się sprężystość i elastyczność chodu, co z kolei wpływa na wytrzymałość i aktywność psa w czasie ruchu. Tylne nogi stanowią główny napęd psa, są niczym motor; to stąd wychodzi każdy ruch. I dlatego tak istotne jest, aby nie wykazywały one żadnych skrajności; nie mogą być ani zbyt mocno ani zbyt słabo kątowane. Owczarek niemiecki stojąc jest nieco cofnięty, tzn. śródstopie tylnych nóg znajduje się prostopadle do stawu skokowego. Natomiast kości uda i podudzia są niemal jednakowej długości i tworzą razem kąt około 120 stopni. Stephanitz omawiając kwestię nóg owczarka zastrzegł, iż "psy muszą móc długo stać". I jedynie poprawnie kątowany pies może spełnić ten warunek - długo stać, chodzić i pracować w pełnym biegu. Za mocne ukątowanie tylnych nóg, spowodowane głównie przez za długie kości podudzia (goleniowe), znacznie obniża wydajność, a psy takie wydają się kłaść jak idą. Również zbyt silnie kątowanie wpływa negatywnie na funkcjonowanie całego stawu biodrowego. Dawniej uważano, że w ogóle kątowanie tylnych nóg jest główną przyczyną występowania u owczarka schorzenia stawu biodrowego zwanego dysplazją. Jednakże badania niemieckie wykazały fałszywość tej tezy. Wystarczy powiedzieć, że również u psów o stromych kończynach, takich jak labrador czy rottweiler schorzenie to występuje. Z drugiej strony, stromy tył, o słabym kątowaniu, nie wykorzystuje w pełni całej przestrzeni ruchowej i tym samym jest mało ekonomiczny. Inaczej mówiąc, na tym samym odcinku drogi pies słabo kątowany musi wykonać więcej kroków niż pies o prawidłowym kątowaniu. Jednak nawet najlepsza budowa kości, kształt krzyża (zadu) i kątowanie nóg nie na wiele się zdadzą, gdy pies będzie miał słabo rozwinięte organy wewnętrzne odpowiadające za dostarczanie mięśniom i całemu organizmowi odpowiedniej ilości tlenu - chodzi mianowicie o układ krwionośny (serce) i oddechowy (płuca). Dlatego też bardzo ważną sprawą jest dobrze ukształtowana klatka piersiowa z możliwie długim, aczkolwiek umiarkowanie uniesionym, podpiersiem; tak, aby narządy wewnętrzne miały dużo przestrzeni. Głębokość klatki piersiowej owczarka niemieckiego winna wynosić około 45-48% wysokości psa w kłębie. Zbyt duża klatka nie jest pożądana, bowiem wymusiłoby to u psa zbyt krótkie ruchy podczas biegu. Jak zmierzyć, czy nasz pies ma prawidłową klatkę piersiową? Wystarczy zastosować prosty rachunek: Połowa wysokości psa - 10% = prawidłowa głębokość klatki piersiowej. Czyli, np. dla psa o wysokości 60 cm, będzie to 30 cm minus 3 cm, czyli 27 cm. I taka powinna być głębokość jego klatki piersiowej. I czy teraz ktoś jeszcze ma wątpliwości, co do tego, że taki a nie inny wygląd owczarka niemieckiego jest bardzo istotny dla jego użytkowości? Dla tego, kim on jest. Dla celów, do których został on stworzony. I że nie jest wszystko jedno jak on wygląda. I tak dotarliśmy do końca. Czyżby? A co z psychiką? Racja - zapomniałem o psychice, ale to już jest materiał na osobny (na podstawie artykułu Ericha Orschlera "Warum ist die Zucht nach dem Standart wichtig für Leistung?" z SV-Zeitung nr5) . 474 357 278 700 593 338 538 267

najładniejszy owczarek niemiecki na świecie